در سالهای
اخیر در ساخت و توسعه کلان شهرها به خصوص تهران تمرکز قابل توجهی شده است ولیکن هنوز
سهم جابه جایی روزانه مسافر در حمل و نقل ریلی درون شهری در شهری مثل تهران کم است. یکی از دلایل عمده
این مسئله این است که خطوط فعال مترو تهران برای بسیاری از قسمتهای شهر پوشش لازم و
کافی را ندارد و اگر بخواهیم مترو تهران را با خیلی از شهرهای بزرگ دنیا مقایسه کنیم
هنوز شبکه خطوط مترو تهران برقرار نیست. در واقع خیلی از مبدا و مقصدها از یک سمت به
ایستگاه مترو دسترسی ندارند و این باعث می شود تا مترو برای تعداد زیادی از سفرهای
روزانه مورد انتخاب قرار نگیرد. البته بعضی از قسمتهای شهر همانند شرق و شمال شرق و
مرکز نسبتا پوشش خوبی دارند ولی تنها برای سفرهایی که مبادی و مقاصد آنها یا هردو در
این فواصل قرار دارند سفرهای روزانه افراد توسط مترو قابل انجام می باشد. در این
مسئله رمز و کلید موفقیت این است که شاهد آن باشیم تا با توسعه و تکمیل و پوشش دهی مناسب خطوط مترو و قرار گیری
مبادی و مقاصد سفر درصد قابل توجهی از سفرهای روزانه شهروندان، سهم جابجایی روزانه
مترو افزایش و سهم استفاده از حمل و نقل خصوصی به طور محسوس کاهش یابد.
مهدی حسن زاده